www.lubieszpinak.fora.pl

Rasputin666

1. Porównaj dwie wybrane definicje wychowania.
2. Scharakteryzuj różnice pomiędzy wychowaniem a edukacją, nauczaniem, socjalizacją.
3. Scharakteryzuj przynajmniej trzy rodzaje pseudowychowania.
4. Czym są cele wychowania?
5. Współczesne zmiany w obrębie wartości a cele wychowania.
6. Krytyka rzekomych i wadliwych celów wychowania.
7. Rola wychowania jako czynnika rozwoju według A. Brzezińskiej.
8. Strategie radzenia sobie z klasą na co dzień – jak wyzbyć się problemów z dyscypliną?
9. Interwencja w sytuacjach konfliktowych – strategie zorientowane na nauczyciela.
10. Interwencja w sytuacjach konfliktowych – strategie oparte na współpracy.
11. Wychowanie a socjalizacja, inkulturacja, edukacja.
12. Wychowanie a opieka, profilaktyka, prewencja.
13. Proszę scharakteryzować dwie wybrane teorie/koncepcje wychowania.
14. Refleksyjna teoria wychowania Dietera Lenzena.
15. Personalistyczna koncepcja wychowania i wychowalności.
16. Podstawowe podmiotowe akty wychowawczego działania.
17. Aktywność wychowanka i wychowawcy na rzecz wyzwalania, nabywania autonomii i tożsamości.
18. Zasady i normy wychowania.
19. Operacjonalizacja celów wychowania.
20. Strategie wychowania do wartości.
21. Wychowanie estetyczne.
22. Wychowanie fizyczne i zdrowotne.
23. Wychowanie intelektualne.
24. Wychowanie społeczne, państwowe i patriotyczne.
25. Wychowanie moralne.
26. Wychowanie religijne.
27. Pojęcie metody wychowania, formy wychowania, techniki pracy wychowawczej.
28. Klasyfikacja metod wychowania – charakterystyka dwóch wybranych metod.
29. Środki wychowawcze.
30. Teleologia w teorii wychowania.

Skoro niemalże wszyscy zdajemy, proponuję podzielić się opracowaniem zagadnień. Po kolei, biorę pierwsze, jeśli braknie chętnych to zaczniemy drugą kolejkę Smile

Jeszcze jedna sprawa. Żebyśmy tam nie stali wszyscy od 12-16, a co gorsza jeśli miałby nas wszystkich nie przyjąć, proponuje zrobienie listy. Ma ktoś może kontakt do kogoś z Germanistów? Moglibyśmy wtedy się dowiedzieć ile osób od nich wybiera się na który termin i podzielić się jakoś godzinami. Ruskie mówiły że mają inny egzamin, więc 1 luty musimy podzielić między nas i Germanistów.

kasiek

w takim razie ja biorę pytanie nr 2 i zapisuję się na listę jako 2 Smile

Czajnik

EDIT: Biorę 3 i 4 Razz

CiezkowskaM

ja biorę 28 Smile

Agata

Ja biorę 8 Smile

Czajnik

3. Rodzaje pseudowychowania
a) wychowanie nieadekwatne: nie rozpoznaje sytuacji wewnętrznej wychowanka i działa obok na oślep czy też nawet wbrew tkwiącym możliwością
b) wychowanie fikcyjne, kiedy nierzekomy wychowawca i nierzekomy wychowanek w swych interakcjach nie potrafią zharmonizować swego współdziałania – doznawania współ
c) wychowanie wyobcowane polega na tym, że to nie bezpośredni podmiot doznawania jest odbiorcą, to nie dla niego inicjowany jest proces wychowawczy, to jedynie stwarza się takie pozory, podczas gdy właściwym odbiorcą wytworów wychowania są pośrednie podmiotu doznawania, osoby czy instytucje
d) wychowanie zawładające: wychowanie takie rezygnuje najczęściej ze zdobycia autentycznego wpływu na wychowanka (…) stara się natomiast wpływać na niego poprzez rozmaite układy zależności. Dlatego jego środkiem jest głównie, mniej czy bardziej jawny przymus

4. Cele wychowania
Cele, jakie zamierza się realizować w procesie wychowania. Celami takimi są tzw. standardy (normy) wychowawcze, wskazujące na pożądane społecznie i moralnie zachowania i postawy oraz inne cechy osobowości wychowanków. "Pożądane i oczekiwane zmiany, jakie pod wpływem respektowania odpowiednich metod, środków i warunków kształtują się w osobowości wychowanków w postaci poglądów, postaw, nawyków oraz innych cech osobowości."

kasiek

Wychowanie a nauczanie

proces wychowawczy kształtuje wnętrze człowieka od urodzenia
wychowanie zawiera w sobie nauczanie
nauczanie dotyczy głównie intelektu, sfery umysłowej, a wychowanie koncentruje się na sferze emocjonalnej i na woli
Owoce wychowania: dojrzała osobowość, indywidualność
Owoce nauczania: wiedza, sprawność umysłu

3 stosunki nauczania do wychowania:
obojętności: posiadanie (szerokiej) wiedzy bez przekonania o jej słuszności i bez wprowadzania jej w życie
opozycyjności: przyswajanie wiedzy z danej dziedziny jedynie w celu zwalczenia nastawienia na nią u siebie i u innych (np. Wolter i teologia)
pozytywny: kształtowanie umysłu przez nauczanie i postawy człowieka przez wychowanie; harmonia, brak sprzeczności

Jan Fryderyk Herbart: koncepcja lekcji wychowującej, nie istnieje wychowanie bez nauczania ani nauczanie bez wychowania = jednotorowość

Otto Willmann: wychowanie i nauczanie to oddziaływania równorzędne, ale jednakowo ważne = dwutorowość

Georg Kerschensteiner: wychowanie i nauczanie to procesy odmienne, ale powinny się krzyżować, gdyż mają wspólny cel – kształcenie osobowości człowieka = krzyżowanie się

Wychowanie a socjalizacja

Socjalizacja – przygotowanie i wprowadzenie jednostki do życia w społeczeństwie

socjalizacja pierwotna – zachodzi w dzieciństwie, dzięki niej jednostka staje się członkiem społeczeństwa

socjalizacja wtórna – każdy następny proces wprowadzający jednostkę w nowy sektor społeczeństwa

Tak rozumiana socjalizacja pozostaje w stosunku podrzędności do wychowania w znaczeniu szerokim i nadrzędności do wychowania w znaczeniu wąskim.

3 ujęcia:
1. Wychowanie i socjalizacja są uczeniem się wartości i norm społecznych. Aby wychowanek przyjmował normy postawy, powinien poznać wartości i normy danej społeczności.
Wyobrażenia o wartościach, utrwalone także w procesie wychowania, funkcjonują w grupie jako wspólne postawy i przekonania, mogą być jednak interpretowane w różny sposób.
Normy społeczne – konkretne przepisy jak członkowie grupy widzą realizacje wartości.
Wychowanie powinno być wprowadzeniem w realizację norm społecznych.
2. Wychowanie i socjalizacja przygotowują do podjęcia ról społecznych. Jeśli ktoś nie odpowiada wymaganiom stawianym przez grupę, mogą go spotkać konsekwencje. Wychowanie jako zamierzona pomoc w socjalizacji, czyli także w przyjmowaniu ról społecznych. Przeznaczenie człowieka to życie w społeczeństwie i ubogacanie go swoją osobowością, która wcześniej musi się rozwinąć.
3. Wychowanie jako pomoc w kształtowaniu świadomości moralnej, sumienia. Powstawanie pojęć moralnych ma charakter ewolucyjny. Osoba ludzka wchodzi w życie społeczne odpowiadając na jego potrzeby w sposób dynamiczny. Prowadzi to do wykształcenia w sobie sposobów adaptacji do otoczenia, te sposoby tworzą osobowość.

Wychowanie a edukacja

Zbigniew Kwieciński:
Edukacja do ogół czynności prowadzenia drugiego człowieka i jego własnej aktywności w osiągnięciu pełnych i swoistych dlań możliwości, jak też ogół wpływów i funkcji ustanawiających i regulujących osobowość człowieka i jego zachowanie, w relacji do innych ludzi i wobec świata.

Edukacja w ramach dziesięciościanu (wg Kwiecińskiego) – każda ze „ścian” kładzie podobny nacisk na kształtowaną osobowość umieszczoną w środku.. Zharmonizowane wpływy, szansa wszechstronnego i pełnego rozwoju w wymiarze osobistym i społecznym. Hiererchia od zagadnień najszerszych do najwęższych.
1. globalizacja – świat, problemy globalne
2. etatyzacja – państwo, jego suwerenność
3. nacjonalizacja – naród i jego tradycje
4. kolektywizacja (socjalizacja wtórna) – klasa społeczna, więź i interes klasowy
5. polityzacja, biurokratyzacja, profesjonalizacja – organizacje i instytucje, wychowanie do podziału pracy
6. socjalizacja (uspołecznienie pierwotne) – oddziaływanie grup pierwotnych: rodziny, rówieśników itp.
7. inkulturyzacja, personalizacja – osobowość kulturowa i społeczna
8. wychowanie i jurydyfikacja – obywatel, wdrażanie do realizowania i akceptowania ról i czynności obywatelskich, kształtowanie świadomości prawnej
9. kształcenie i humanizacja – osoba ludzka, wiedza, światopogląd, umiejętności, nawyki
10. hominizacja – organizm, kształtowanie cech gatunkowych człowieka, wychowanie zdrowotne, seksualne, zasada unikania kary i maksymalizowania przyjemności

Ta koncepcja stawia edukację w relacji nadrzędnej względem wychowania rozumianego w znaczeniu wąskim, a w podrzędnej względem wychowania rozumianego w znaczeniu szerokim.

Rasputin666

Ma ktoś kontakt do jakiejkolwiek osoby z germanistyki?

StaSZek

Ja mam

Kettu

czyli te wszystkie zagadnienia to z wykladow i ksiazki nowaka?
anyway, wyklady:

1. Porównaj dwie wybrane definicje wychowania.
• Wychowanie jako przyciąganie (Platon = uwolnienie z ciemności ku światłu, uwalniać kogoś z ciemności – nauczanie). Człowiek wychowany, to człowiek, który widzi wyraźnie, nie życie w ciemności.
• Wychowanie jako przewodzenie (wojskowy sposób myślenia – podporządkowanie się jednemu autorytetowi). Zawsze musi być osoba, która kieruje i osoba, która się podporządkowywuje. Stres i napięcie zawsze występują w procesie wychowania.
• Wychowanie jako chów(pobudzanie woli zgodnie z istniejącym porządkiem – J.F. Herbert). Wychowanie to dopasowanie się do świata, dzieci powinny chcieć tego, co dobre. Dostosowywanie się do otoczenia.
• Wychowanie jako pozwolenie na dorastanie. (naturalizm - zaufanie do tego, co dzikie w naturze dorastającego człowieka). J. J. Rosseau.
• Wychowanie jako przystosowanie – kontrolowane i skuteczne działanie
• Wychowanie jako pomoc w życiu(św. Jan Bosko). Patrzymy na to kim jest człowiek, na całą osobę, umysł, ciało, ducha.
• Wychowanie jako pomoc w asymilacji kulturowej.
• Wychowanie jako pomoc w emancypacji
• Wychowanie jako pomoc w kształtowaniu tożsamości(=to JA jako całość i jedność w racjonalnej i psychosomatycznej zgodzie ze sobą i światem)
• Wychowanie – pomoc w kształtowaniu postaw

kasiek

głównie z książki nowaka, 8 - 10 to Nolting, niektórych nie umiem zlokalizować w żadnej z tych dwóch książek, więc może być coś z Brezinki...

Kettu

ok, dzieki. ja staram sie jeszcze znalezc cos konkretnego w notatkach, ale kiepsko. nowak do przerobienia wiec

Kinga

przekazuję odpowiedź od Agaty - pytanie 9

Interwencja w sytuacjach konfliktowych: strategia zorientowana na nauczyciela.

(W przypadku konfliktu który wymaga natychmiastowej reakcji.)

Tutaj już nie wystarczy użycie sygnałów wszechobecność i sygnałów powstrzymujących.
Bezpośrednia prośba lub polecenie i ewentualne wyrażenie aprobaty, gdy zadanie zostanie wykonane
uzasadniające odwołania np. do obowiązujących reguł, albo skłaniające do refleksji

Wyjaśnienie konfliktu:
pytanie o przebieg zajścia
uważnie wysłuchiwanie uczniów (zrozumienie i empatia)
ujawnienie własnych emocji

rozwiązania konfliktu:
obracanie sytuacji konfliktowych w żart
przedstawienie własnych sugestii albo zaleceń
zwracanie się z prośbą o propozycje rozwiązania do pojedynczych uczniów lub do całej klasy

W wielu przypadkach doraźny apel do uczniów, by się odpowiednio zachowywali nie wystarczy. Dlatego, gdy nauczyciel zauważy nawracające niewłaściwe zachowania uczniów, powinien zbadać ich przyczyny, mogą one być skutkiem niezrozumiałych zasad gry; wynikać z nieporozumienia; wyrażać złości, strach lub znudzenie.

Strategie dokonywania zmian:
jednoznaczność reguł gry ( np. czy można rozmawiać szeptem? kiedy wolno poruszać się po klasie?)
Zachęta dla klasy
> przeniesienie uwagi z zachowań zakłócających na pożądane
>nagroda za dobre sprawowanie
>pozostawienie czasu na zabawę pod koniec lekcji
>przyznawanie plusów
> „ten green bottles” → za każde zakłócenie lekcji nauczyciel skreśla butelkę skracając tym samym czas przeznaczony na zabawę pod koniec zajęć
zachęta dla pojedynczego ucznia
każdy ma szanse na wyróżnienie czy nagrodę za wyjątkowe osiągnięcia, szczególny wysiłek, lojalna postawę
indywidualne rozmowy
> po lekcji
>uzyskanie wyjaśnienie: „dlaczego?”
>rozmowa mająca na celu zmianę zachowania
>ważne jest wczucie się w sytuację ucznia
>ważny jest sposób rozpoczęcia rozmowy

Zgodnie z zapotrzebowaniem: pomoce w diagnozowaniu problemu
opis problemu → omówienie obserwacji bez interpretowania
autorefleksja
zmiana perspektywy → wczucie się w sytuację innych
obserwacja → gruntowne poznanie faktów
rozdział sytuacji
rodzaj zachowań
sondowanie → ankiety, rozmowy, gazetka ścienna

Ola

Hmm, Agata zaklepała 8, ale odpowiedziała na 9... W takim razie proszę - odpowiedź do pytania nr 8 Wink

8. Strategie radzenia sobie z klasą na co dzień – jak wyzbyć się problemów z dyscypliną?
1) Zapobieganie przez aktywizację jak największej liczby uczniów – koncentracja nauczyciela na procesie nauczania oraz na sterowaniu procesem uczenia się, żeby pobudzić klasę do aktywności. Jeżeli nauczyciel nie aktywizuje uczniów, to nauczyciel jest źródłem zaburzenia dyscypliny. Nauczyciel musi potrafić utrzymać uwagę uczniów; stosować przerywniki w czasie lekcji (anegdoty, zdjęcia, itp.) – mniej-więcej 20 min. od początku zajęć do 20 sek. łamania uwagi – czas na treść wypoczynkową.
2) Zapobieganie przez nadanie lekcji płynnego przebiegu – koncentracja nauczyciela na unikaniu powodowanych przez siebie zakłóceń właściwego procesu nauczania. Po raz kolejny to nauczyciel jest źródłem zaburzeń dyscypliny. Należy być zawsze dobrze przygotowanym do lekcji.
3) Zapobieganie przez ustalenie przejrzystych reguł gry – koncentracja nauczyciela na oczekiwaniach pod adresem uczniów związanych z ich zachowaniem: spełnianiem wymogu uczestnictwa w lekcji oraz nieprzeszkadzaniem. Uczniowie i ich rodzice powinni znać nasze wymagania. Powinniśmy trzymać się reguł, które ustaliliśmy.
4) Zapobieganie za sprawą sygnałów wszechobecności i sygnałów powstrzymujących – koncentracja nauczyciela na kontroli przestrzegania reguł gry przez uczniów. Nauczyciel powinien chodzić po klasie. Reguł powinno wprowadzać się jak najmniej, jak najbardziej przekonująco i w jak najbardziej pozytywny sposób. Niedużo zasad (3) – 2 ogólne, 1 konkretna. Ustalajmy takie zasady, do których sami jesteśmy przekonani.
5) Sygnały niewerbalne:
a) Nauczyciel stoi tak, by mógł ogarnąć wzrokiem wszystko, co się dzieje w klasie,
b) Nauczyciel od czasu do czasu przechadza się po Sali,
c) Pisząc na tablicy, nauczyciel zerka czasami na uczniów, albo ustawia się bokiem (nie plecami do klasy)
d) Rozmawiając z jednym uczniem, nauczyciel zerka na pozostałych,
e) Nauczyciel tłumi powstające zakłócenia „w zarodku”,
f) Za pomocą odpowiedniej mimiki, spojrzenia, gestu lub innych sygnałów,
g) Nauczyciel podchodzi do pojedynczych uczniów, którzy przeszkadzają, wyznacza ich do odpowiedzi lub kładzie rękę na ich ramieniu
6) Interwencja werbalna:
a) Krótka prośba skierowana do uczniów w momencie, gdy powstaje zakłócenie („usiądź proszę na swoim miejscu”, „patrzcie na mnie”),
b) Pozytywna reakcja tuż po ustaniu zakłócenia („doskonale, teraz możemy dalej pracować”, „dziękuję”, przyjazny gest nauczyciela – kiwa głową)

Wzmianka o kiwaniu głową mnie rozpieprza, ale napisałam jak miałam w notatkach Wink

Jeśli ktoś ma jakieś uwagi - śmiało Razz

Stonka

Czy Bartek mógłby zaznaczać jakoś na liście te pytania, na które już ktoś dał odpowiedź i te, które są już zajęte? Albo je wykreślać, albo jakoś podzielić, żeby nie było zamieszania Wink

Też postaram się coś napisać, chyba 24.